قاعدتاً در نزدیکی، اگر به ملایمت و با حوصله انجام گیرد (جز در مورد نخستین نزدیکی که با پاره شدن بکارت همراه است) هیچگونه خدشه و گزندی بر اندام های آمیزشی طرفین وارد نمی آید زیرا مهبل معمولاً آنچنان قابلیت اتساع و ارتجاع دارد که آلت را در قدر هم که بزرگ باشد، در خود جا می دهد یا لااقل اگر وضعیت مناسبی برای آمیزش انتخاب شود، عدم تناسب نسبی آلت و مهبل تا حدود بسیاری جبران می شود. آشکار است که اگر نزدیکی با بی باکی و بدون آمادگی صورت گیرد، به سبب اتساع ناگهانی مهبل و نیز به سبب مرطوب نبودن اندام آمیزشی زن، امکان پیدایش ضایعات مختلف در اندام های آمیزشی طرفین زیاد است و این امکان در موارد عدم تناسب اندام آمیزشی زن و مرد (ازدواج دختران تازه بالغ و کوچک جثه با مردان بزرگ جثه درشت آلت) به مراتب بیشتر است.
یکی از ساده ترین عوارض نزدیکی با شتاب و سریع و پرضرب و زور، آماس و ورم لب های فرج در زن و ساییدگی مختصر پوست آلت در مرد است. پارگی مهبل و امتداد پارگی به میناد و راه کمیاب نیست لیکن پاره شدن دیواره روده راست (رکتوم) به ندرت اتفاق می افت. هرگاه اندام آمیزشی زن آزردگی قبلی داشته باشد (سرطان، زخم های گوناگون، تنگی مادرزادی مهبل و جز آن) امکان پیدایش ضایعات گوناگون بیشتر و خونروی حاصل از آن نیز فراوانتر است.
به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، هرگز نباید پنداشت که این گونه حادثات در زنان مسن و چندزا رخ نمی دهد بلکه در ایشان به سبب تغییرات عروقی (تصلب شرایین) این رویدادها امکان پذیر است منتهی اگر از نظر بالینی چندان فراوان نیست به سبب آن است که نزدیکی سالمندان با طمانینه و آرامش انجام می شود...